Fakkeltocht - 21/10/2018
- Heers - Terug naar
verslag Toespraak Heers -
Terug naar
verslag We doen vandaag een fakkeltocht doorheen vier gemeenten. Deze traditie gaat terug tot in 1928. Toen besloot de Nationale Strijdersbond van België immers om voor het eerst een fakkeltocht te organiseren. Dat ter nagedachtenis van de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog. Fakkels, aangestoken aan de uiterste punten van onze landgrenzen en gedragen door oud-strijders werden tijdens die tocht - dag en nacht- doorheen dorpen en steden overgebracht. Dat ging van afdeling tot afdeling naar Brussel overgebracht. Uiteindelijk, bij het vallen van de avond, op 11 november, voor het Graf van de Onbekende Soldaat, konden ze gedoofd fe worden. Deze traditie brengt ons hier vandaag bij het monument van de oudstrijders en gesneuvelden van Heers. Het is een gedenkteken waar we aan voorbij wandelen zonder echt na te denken over waarvoor dit monument eigenlijk staat. Deze fakkeltocht dwingt ons nu om dat WEL te doen. Ze laat ons daardoor des te meer de vrede en vrijheid waarderen waar wij vandaag van kunnen genieten. Ondanks de mensonwaardige aanslagen en bombardementen die we dagelijks op TV zien, willen we blijven ijveren en geloven in vrede. Bij geweld verliest iedereen! Mag ik de organisatie proficiat wensen omdat ze - letterlijk - de
fakkel blijft brandend houden. Voor mijn eigen generatie zijn de wereldoorlogen vooral iets vanuit de geschiedenislessen. Mijn ouders, grootouders en overgrootouders vertelden er hun verhalen over. Het is voor ons moeilijk om in te beelden hoe het precies was. Hoe voelde het om toen te leven, in een tijd van doodsgevaar en verlies van dierbaren. Net daarom vind ik dagen als vandaag heel erg belangrijk. Zij zorgen er immers voor dat de verhalen van toen opnieuw verteld en herinnerd worden en aan nieuwe generaties worden doorgegeven. Zij zorgen ervoor dat we nooit vergeten. Nooit vergeten wat er toen gebeurd is. Nooit vergeten dat anderen voor onze toekomst hun leven op het spel gezet en vaak gegeven hebben. Ik besluit graag met een vredeswens: ondanks het onmenselijke geweld in sommige landen laten we ons niet provoceren tot geweld maar we blijven altijd de vrede en de verzoening vooropstellen. Mag ik de NSB gelukwensen met dit initiatief. Keep up the good work ! Toespraak Mechelen (Heers) -
Terug naar
verslag Daarom is herdenken zo belangrijk. De herinnering wint de strijd tegen de vergetelheid. Toespraak Rukkelingen -
Terug naar
verslag |