Vandaag zijn onze gedachten bij de gesneuvelden van toen, en brengen we hulde aan de velen die hun leven gaven om onze democratie en onze vrijheid te vrijwaren.

Telkens weerklinkt bij het einde van een oorlog de oproep "Nooit meer oorlog!", en dat was ook in 1918 het geval. Jammer genoeg wil de mensheid helaas niet leren uit het verleden. Met de regelmaat van een klok ontstaan her en der op onze planeet oorlogen, conflicten en andere gevechten, waaraan andermaal de infrastructuur en de economie van landen ten onder gaan, en vooral ook waarbij mensen, mannen, vrouwen en kinderen worden gefolterd, getraumatiseerd, verminkt, verkracht en gedood.

We moeten het ook niet steeds zo ver van huis zoeken. Deze week was er nog een schokkend voorbeeld van zinloos geweld toen een jongen van 23 jaar werd neergestoken aan zijn voordeur. Een leven weg, op een flits, een dag zoals alle anderen, die toch voor veel mensen nooit meer hetzelfde zal zijn.

We hebben vele nationale en internationale vredescommissies, maar ook kleinschaliger, zien we dezelfde beweging. De reacties op de uitingen van zinloos geweld liegen er niet om. Iedereen, los van afkomst, geslacht, godsdienst of welk onderscheid dan ook, vind elkaar in onbegrip, woede, afkeuring en verdriet. "Zo'n dingen kunnen en mogen niet meer gebeuren". We reiken elkaar de hand en zetten ons solidair en eensgezind af tegen zinloos geweld, racisme, haat, overdraagzaamheid en xenofobie. Zo blijkt nog maar eens te meer dat uit gruwelijke daden een boodschap van hoop en vrede kan ontspruiten.

We moeten die boodschap levendig houden en ze koesteren. We mogen beslist ze niet laten afglijden naar iets banaals of onbelangrijks. Het grootste gevaar hierin is immers gelatenheid, desinteresse en passiviteit. Onverdraagzaamheid kan en mag ons niet onverschillig laten, maar we moeten daarentegen alert en waakzaam zijn en blijven.

Daarom is het ook belangrijk dat plechtigheden zoals die van vandaag blijven bestaan, zelfs al ligt de Eerste Wereldoorlog al bijna een eeuw achter ons.

We moeten waakzaam zijn en blijven: En daarom wil ik expliciet mijn bewondering uiten naar jullie. De mensen die hun tijd opofferen om te herdenken wat belangrijk is. Om de belangrijkst waarden \n onze maatschappij levend te houden. Bedankt