We doen vandaag een fakkeltocht doorheen drie gemeenten. Deze traditie gaat terug tot in 1928. Toen besloot de Nationale Strijdersbond van België immers om voor het eerst een fakkeltocht te organiseren. Dat ter nagedachtenis van de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog. Fakkels, aangestoken aan de uiterste punten van onze landgrenzen en gedragen door oud-strijders werden tijdens die tocht - dag en nacht- doorheen dorpen en steden overgebracht. Dat ging van afdeling tot afdeling naar Brussel overgebracht. Uiteindelijk, bij het vallen van de avond, op 11 november, voor het Graf van de Onbekende Soldaat, konden ze gedoofd te worden.

Deze traditie brengt ons hier vandaag bij het monument van de oud-strijders en gesneuvelden van Ordingen. Het is een gedenkteken waar we aan voorbij wandelen zonder echt na te denken over waarvoor dit monument eigenlijk staat. Deze fakkeltocht dwingt ons nu om dat wèl te doen. Ze laat ons daardoor des te meer de vrede en vrijheid waarderen waar wij vandaag van kunnen genieten. Ondanks de mensonwaardige aanslagen en bombardementen die we dagelijks op TV zien, willen we blijven ijveren en geloven in vrede. Bij geweld verliest iedereen!